KOBIETA W CIĄŻY - JEJ CIAŁO, PRAWA i ZDROWIE

 CIAŁO KOBIETY W CIĄŻY

       Ciąża dla każdej kobiety jest niesamowitym i ekscytującym okresem w życiu. Kiedy cały organizm nastawia się na nowe życie, zmiany hormonalne nie pozostają bez wpływu na naszą skórę.

To okres wielu przemian zachodzących w organizmie. To także doskonały czas, aby skupić się na sobie i właściwie zadbać oraz przygotować całe ciało do tak ważnego wydarzenia. Na skórze twarzy w tym okresie mogą pojawić się wypryski jak również trądzik i jeżeli skóra nie jest nadwrażliwa można ją delikatnie oczyszczać w gabinecie kosmetycznym.


W okresie ciąży również koloryt skóry ulega zmianie i tu pomocne będą peelingi, których zadaniem będzie usunięcie zrogowaciałego naskórka oraz odświeżenie skóry. Podczas całego okresu ciąży istotne jest zachowanie prawidłowego nawilżenia zarówno twarzy jak i ciała. Nawilżona i ujędrniona skóra lepiej i sprawniej poradzi sobie z zachodzącymi zmianami. Pierwszy trymestr ciąży jest okresem chronionym, dlatego też należy zachować wielką ostrożność i zdać się na doświadczoną kosmetyczkę wybierając zabiegi pielęgnacyjne. Od czwartego miesiąca można rozpocząć pielęgnację ukierunkowaną na profilaktykę przeciw rozstępom i zapobiegającą zaburzeniom krążenia w nogach.


Należy pamiętać, że przeciwwskazaniem do stosowania metod fizykalnych jest okres ciąży i w tym czasie nie można stosować aparatury typu Liftech, ani żadnych urządzeń z zastosowaniem prądów. Kwestią sporną jest stosowanie aromaterapii.


Częścią ciała, w której zachodzą największe zmiany jest oczywiście brzuch, ale inne partie takie jak uda, pośladki, piersi również są narażone na zmiany i uszkodzenia skóry. Skóra, która nie została odpowiednio nawilżona i uelastyczniona rozciągając się pęka, co powoduje powstawanie rozstępów. Dlatego też zaleca się wykonywanie zabiegów ujędrniających i regenerujących.

ŹRÓDŁO: http://www.we-dwoje.pl

PRAWA KOBIETY W CIĄŻY

        Kobieta w ciąży nabywa w miejscu pracy status specjalny. Prawo zabrania jej nie tylko wykonywania określonych prac, ale też w sposób szczególny zabezpiecza ją przed ewentualnym rozwiązaniem stosunku pracy. Pracownica zatrudniona na czas nieokreślony chroniona jest nie tylko przed wypowiedzeniem, ale także przed rozwiązaniem stosunku pracy. Z pozoru nie ma tu różnicy, a jednak ....

Okazuje się bowiem, że nawet, gdy kobieta zajdzie w ciążę już po otrzymaniu wypowiedzenia, pracodawca zobowiązany jest do jego cofnięcia, chyba, że pracownica dobrowolnie zgodzi się na rozwiązanie stosunku pracy.

Nieco inaczej przedstawia się sytuacja kobiet zatrudnionych na czas określony lub na okres próbny. Wówczas, jeżeli rozwiązanie umowy o pracę miałoby faktycznie nastąpić po upływie 3-go miesiąca ciąży, okres zatrudnienia przedłuża się do czasu porodu.

Ograniczenia dotyczą także wypowiedzenia warunków pracy lub płacy – gdyby bowiem postanowienia w nich zawarte były dla kobiety ciężarnej mniej korzystne niż dotychczasowa umowa, pracownicy przysługują wtedy dodatki wyrównawcze.

Umowę z kobietą w ciąży można zatem rozwiązać tylko w sytuacji likwidacji lub upadłości pracodawcy. W innych przypadkach – jeśli umowa zostanie bezprawnie rozwiązana, pracownica może zadecydować, czy będzie domagać się przywrócenia do pracy, czy odszkodowania, a jej decyzja w tym zakresie jest dla sądu wiążąca.

Szczególne prawa kobiet związane z macierzyństwem nie powinny jednak napawać pracodawców lękiem, czy niechęcią – zwłaszcza tych, którzy sami już się doczekali, lub czekają na potomka.

ŹRÓDŁO: http://www.prawo.egospodarka.pl

KOBIETA W CIĄŻY - LEKARZ RADZI

            Współczesna medycyna przywiązuje dużą wagę do zachowania się kobiety ciężarnej — do przestrze­gania przez nią w całym okresie ciąży "drobiazgo­wych zasad higieny osobistej, rozszerzonych jeszcze o pewne szczególne zakazy wynikające z dążenia do ograniczenia do minimum narażenia rozwijają­cej się ciąży na różne czynniki szkodliwe. Należy dodać, że w nowoczesnym ujęciu i rozumieniu ochro­ny prokreacji człowieka pewne tego typu rygory powinny obowiązywać kobietę na długo jeszcze przed zajściem w ciążę, a nawet każde dziecko płci żeń­skiej — jako potencjalną przyszłą matkę. Takie właśnie szerokie pojmowanie ochrony macierzyń­stwa doprowadziło do wyodrębnienia w ostatnim dwudziestoleciu szczególnego działu naszej dyscy­pliny — ginekologii dziecięcej i wieku młodzień­czego. Dzisiaj jednak zwraca się przede wszystkim uwa­gę na właściwe prowadzenie ciąży, gdyż w tym okresie znacznie łatwiej wyegzekwować pewne ogra­niczenia i wyrobić specjalne nawyki, zarówno ze względów psychologicznych, jak i z uwagi na obo­wiązujące przepisy prawne dotyczące ochrony ma­cierzyństwa. * Prof. dr hab. med., kierownik Instytutu Położnictwa i Ginekologii w Centrum Kształcenia Podyplomowego Woj­skowej Akademii Medycznej w Warszawie. Mówiąc najogólniej, w okresie ciąży kobieta po­winna zachować taki tryb życia, do jakiego jest przyzwyczajona, tzn. kobieta pracująca fizycznie lub uprawiająca ćwiczenia fizyczne, poza pewnymi większymi wysiłkami, może dalej pracować fizycz­nie i uprawiać takie ćwiczenia, nie powinna nato­miast rozpoczynać pracy lub uprawiania ćwiczeń fizycznych akurat w czasie ciąży, jeśli dotychczas tego nie robiła. Ograniczenia, o których wspomniałem, dotyczą większych wysiłków fizycznych, unikania prac zwią­zanych z podnoszeniem i dźwiganiem ciężarów, wspinaniem się na drabinę, rusztowania, stelaże itp. Kobieta w ciąży powinna również unikać rytmicz­nych wstrząsów, jak np. jazdy źle amortyzowanymi pojazdami. Niewskazana jest także praca w urzą­dzeniach czy pojazdach narażających na wibrację. Bezwzględnie przeciwwskazana jest, i to od naj­wcześniejszych stadiów ciąży, praca w zasięgu pro­mieniowania jonizującego oraz w zasięgu urządzeń emitujących mikrofale. Pamiętać przy tym należy, że niektóre nowoczesne aparaty gospodarstwa do­mowego są właśnie urządzeniami mikrofalowymi, np. kuchenki, grille. Aby ochronić kobietę ciężarną przed skutkami promieniowania jonizującego, które jest szczególnie niebezpieczne, wprowadzono „zasa­dę 10 dni". Polega ona na tym, że u kobiet w wieku rozrodczym wszelkie badania promieniami Roent­gena mogą być wykonywane tylko w okresie pierw­szych 10 dni cyklu miesiączkowego, tj. od dziesią­tego dnia, licząc od pierwszego dnia ostatniej mie­siączki. Oczywiście, wszyscy pracownicy służby zdro­wia pionu diagnostyki radiologicznej i pionu gine­kologicznego o tej zasadzie wiedzą, a przynajmniej, powinni wiedzieć i jej przestrzegać. Powinny jednak o tym wiedzieć także same zainteresowane. Chodzi tu o to, że w drugiej połowie cyklu kobieta prowa­dząca życie płciowe może być po prostu w ciąży, o której jeszcze nie wie, a właśnie w tych najwcześ­niejszych stadiach rozwoju zarodka ludzkiego na­wet pojedyncze napromienienie może prowadzić do ciężkich wad rozwojowych i uszkodzeń płodu. W swoich rozważaniach zatrzymam się głównie na wskazówkach i zagrożeniach wynikających z co­dziennego życia, bowiem zagrożenia tzw. zawodowe, wynikające z udziału kobiet w zajęciach narażają­cych je na różne szkodliwości, są o wiele bardziej znane i rozpropagowane, a ponadto ujęte zostały w szczegółowych przepisach bhp, które, przynaj­mniej teoretycznie, powinny być przestrzegane przez pracodawcę narażonego przecież na odpowiedzialność prawną w wypadku ich przekroczenia lub nieprze­strzegania. Wspomnę tylko, iż w ustawodawstwie pracy ist­nieją przepisy, które nie zezwalają kobietom w cią­ży pracować w warunkach narażających je na dzia­łanie szkodliwych czynników fizycznych, np. pro­mieni jonizujących, mikrofal i wibracji. Niedopusz­czalna jest także praca kobiet w warunkach nara­żenia na takie czynniki chemiczne, jak pary nie­których kwasów, rozpuszczalników organicznych, soli metali ciężkich, w atmosferze niektórych gazów przemysłowych itp. Niewskazana jest też praca ko­biet ciężarnych w atmosferze dużego zapylenia, ha­łasu, wysokiej temperatury. Ostatnio w naszym kra­ju — szczególnie w przemyśle włókienniczym, gdzie tego typu warunki występują i gdzie jednocześnie pracują w znakomitej większości kobiety — organi- zowane są oddziały pracy chronionej, zapewniające ciężarnym lepsze warunki pracy, specjalne przerwy, ułatwienia w dojeździe do pracy, posiłki regenera­cyjne oraz stałą opiekę lekarską na miejscu itp. Skoro poruszyliśmy zagadnienia dotyczące pracy zawodowej kobiet ciężarnych, to należy przypom­nieć, że zgodnie z przepisami kobieta ciężarna nie może być zatrudniana w godzinach nadliczbowych, nocnych i poza stałym miejscem pracy i że z mocy tychże przepisów, jeśli pracuje w warunkach cięż­kich, powinna być przesunięta do pracy dogodniej­szej (jeśli, oczywiście, takie możliwości w danym zakładzie pracy istnieją). Okres ciąży, kiedy to w całym organizmie kobiety zachodzą bardzo istotne przemiany związane z roz­wojem w jej łonie płodu, wymaga szczególnie skru­pulatnego przestrzegania powszechnie przyjętych za­sad higieny osobistej. Przemiany te, rzecz jasna, do­tyczą przede wszystkim narządu rodnego. W tym okresie występuje z reguły zwiększona wydzielina z dróg rodnych; konieczne więc jest częste mycie zewnętrznych narządów płciowych. Nie wolno na­tomiast wykonywać żadnych przepłukiwań pochwy, irygacji, do czego mogą skłaniać zwiększone upła-wy. Należy stosować jedynie podmywanie zewnętrz­ne, używając dobrego, obojętnego mydła, typu my­dła dla dzieci, unikać środków dezynfekcyjnych czy dezodorantów, zwłaszcza o nieznanym składzie che­micznym. Ze względu na zwiększoną potliwość na­leży w stopniu większym niż poza ciążą dbać o czys­tość całego ciała: najkorzystniejsze są kąpiele w cie­płej wodzie pod natryskiem, niewskazane są zarów­no wysokie temperatury wody, jak i nadmiernie niskie. Kąpiel w wannie — również w wodzie let- niej i zawsze w obecności innej osoby ze względu na możliwość omdlenia czy też upadku (zaburzona równowaga ze względu na przesunięcie się środka ciężkości ciała do przodu w ciąży zaawansowanej). Kąpiele gorące oraz moczenie nóg w gorącej wodzie są przeciwwskazane. Od połowy ciąży, tj. od momentu wyczucia ru­chów płodu, zabiegi higieniczne trzeba łączyć z tzw. hartowaniem brodawek sutkowych: szorstką myjką, rękawicą z materiału frottć lub szczoteczką należy natrzeć brodawkę sutkową i całe pole barwikowe wokół niej, następnie przetrzeć wodą kolońską lub spirytusem. Zabiegi te muszą być wykonywane sy­ stematycznie, z sukcesywnym nasileniem intensyw­ ności drażnienia fizycznego. Warto dodać, że zabiegi te sowicie się opłacą, gdyż uchronią przed uszko­ dzeniem brodawki podczas karmienia piersią (uszko­ dzenie brodawki prowadzi do ciężkich nieraz po­wikłań w połogu: do powstawania pęknięć broda­ wek, stanowiących wrota zakażenia i późniejszych zapaleń gruczołu sutkowego, ropni itp.). Szczególnie starannie powinny to hartowanie przeprowadzać blondynki o jasnej karnacji oraz kobiety rude, gdyż zwłaszcza u nich skóra uboga w barwnik jest po­ datna na mikrourazy w czasie ssania. Odżywianie się w czasie ciąży powinno uwzględ­ niać potrzeby rozwijającego się płodu, musi więc być pełnowartościowe i nieco większe od normalnie spożywanego. Dieta powinna być urozmaicona, bo- gatobiałkowa, z uwzględnieniem zawartości witamin; na ogół nie powinna odbiegać od sposobu odżywia­ nia się ciężarnej poza ciążą, z wyłączeniem takich używek, jak pieprz, ocet, korzenie, w drugiej zaś połowie ciąży — również z ograniczeniem soli ku- chennej. Do pewnego stopnia trzeba też ograniczyć spożycie tłuszczów, potraw mącznych, słodyczy. W drugiej połowie ciąży należy też ograniczyć płyny ze względu na skłonność do zatrzymywania wody w tkankach, co prowadzi do obrzęków. Od samego początku ciąży należy całkowicie wyłączyć alkohol, i to pod każdą postacią! Niedopuszczalne jest rów­nież palenie papierosów! Nikotyna działa skurczowo na mięśnie gładkie, może więc prowadzić do poro­nienia lub porodu niewczesnego czy przedwczesnego. Udowodniono, że dzieci kobiet, które paliły w czasie ciąży, rodzą się z mniejszą wagą i występuje wśród nich znacznie wyższy odsetek hypotrofików i dystro-fików, co można łączyć, być może, z przewlekłym ich niedotlenieniem i narażeniem na wyższe stęże­nie dwutlenku węgla, a nawet śladową zawartość tlenku węgla (czadu). W okresie ciąży trzeba prowadzić uregulowany tryb życia, zależnie od nawyków. Wypoczynek noc­ny powinien być dostateczny, wskazane jest upra­wianie spacerów na wolnym powietrzu. Obowiązują także pewne ograniczenia we współ- życiu płciowym. Należy powstrzymać się od stosun­ków w okresach odpowiadających terminom kolej­nych miesiączek, co można obliczyć sobie w kalen­darzu, uwzględniając typ miesiączki (np. co 28 czy co 30 dni). W okresach tak wyliczonych należy uni-< kać współżycia w ciągu 4—5 dni. Stosunek nie po­winien odbywać się zbyt gwałtownie, gdyż prze­krwiona biernie ściana pochwy łatwiej może ulegać urazom, ponadto w drugiej zwłaszcza połowie ciąży należy zwracać uwagę, by partner nie uciskał nad­miernie brzucha (stosunek w zmienionym położeniu, a tergo czy na boku). Na 6 tygodni przed spodzie­wanym terminem porodu trzeba w ogóle wstrzymać się od stosunków płciowych. W czasie ciąży — zwłaszcza w jej wczesnych sta­diach — występują pewne dolegliwości, takie jak nudności, mdłości, wymioty, uczucie ucisku w dołku podsercowym, nieraz „uczucie bicia serca", kołata­nia, bóle głowy. Należy pamiętać, że używanie wszel­kich leków bez wyraźnego przepisu lekarza szcze­gólnie w tym zakresie jest przeciwwskazane; również przyjmowanie różnych leków na tzw. przeziębienie bez zalecenia lekarza jest niedopuszczalne. Pobiera­nie leków podnoszących samopoczucie, przeciwwy-miotnych w czasie ciąży może okazać się niebez­pieczne. Nawet bezkrytyczne „ordynowanie" sobie samej czy za radą dobrych sąsiadek preparatów wi­taminowych może okazać się nieobojętne. Kobiety, które uprawiały przed ciążą sport lub ćwiczenia gimnastyczne, mogą te upodobania kon­tynuować. Oczywiście nie dotyczy to takich dyscy­plin sportu, które narażają kobietę na upadek, wstrząsy lub wymagają dużego wysiłku fizycznego. Przeciwwskazana jest więc jazda na nartach, jazda konna, jazda na motocyklu (również w charakterze pasażera), skoki, ćwiczenia siłowe itp. Kobiety, które nie uprawiały przed ciążą gimnastyki, mogą ją upra­wiać jedynie w specjalnych ośrodkach prowadzą­cych ćwiczenia dla kobiet w ciąży i pod kierunkiem lekarza. Niewskazane jest również prowadzenie samochodu przez kobiety ciężarne, a to zarówno ze względu na niebezpieczeństwo publiczne, jakie mogą stworzyć (omdlenie za kierownicą), jak i ze względu na zda­rzające się na drodze stresy psychiczne, które mogą ujemnie odbijać się na ciąży i wręcz prowadzić do jej zagrożenia. Podane w dużym skrócie zasady zachowania się kobiety w ciąży oczywiście nie wyczerpują zagad­nienia i są jedynie wskazówkami ramowymi, bo do każdej kobiety ciężarnej należy podchodzić indy­widualnie i lekarz prowadzący ciążę może, oczywiś­cie, zmienić wiele z podanych tutaj zasad i wska­zówek ogólnych. W przypadku opóźnienia się miesiączki o 10—14 dni kobieta powinna zwrócić się do lekarza; jest to okres, w którym zazwyczaj nie można jeszcze roz­poznać ciąży na pewno, ale zgłoszenie się już w tym czasie do lekarza jest celowe zarówno ze względu na wcześniejsze rozpoznanie ciąży, jak i ze względu na odpowiednie przygotowanie kobiety na ten nie­zwykle doniosły okres w jej życiu. W dalszym prze­biegu ciąży rytm kolejnych kontroli lekarskich usta­la już lekarz^ poradni „K"; w przypadku prawidło­wego przebiegu ciąży wystarcza jedna wizyta w mie­siącu, chyba że mamy do czynienia z tzw. ciążą wy­sokiego ryzyka, co już jest osobnym zagadnieniem, przekraczającym ramy i zakres opracowania. Na początku ciąży lekarz zleca badania rutynowe, które mają określić stan zdrowia ciężarnej. Do ba­dań tych należą: badanie moczu, morfologiczne ba­danie krwi, określenie grupy krwi i czynnika Rh, badanie krwi na odczyn Wassermana, na antygen HBs, badanie krwi na krzepliwość i czas krwawie­nia, badanie wydzieliny z pochwy na stopień czys­tości, czyli badanie bakteriologiczne pochwy, oraz badanie cytologiczne szyjki macicy. Wskazane jest przeprowadzenie badania ogólnego przez internistę, a w przypadkach istnienia wskazań — przez innych specjalistów. Przez cały okres ciąży, w przypadku prawidłowego jej przebiegu, obowiązuje comiesięcz­ne badanie moczu i krwi (morfologiczne), pomiar ciś­nienia tętniczego krwi i wagi ciała. Pozwoliłem sobie podać tę dość bogatą listę nie­zbędnych badań — choć kierowanie nimi należy już do lekarza, który będzie prowadził ciążę — aby z samego już zakresu badań wynikało, jak dużą rolę przypisuje się prawidłowemu przebiegowi tego szczególnego okresu w życiu kobiety dla zdrowia naszego pokolenia.

ŹRÓDŁO: http://www.hellinger.pl